©Centrum Medyczno-Optyczne Monokl 2018

ul. Barska 3

02-315 Warszawa

tel. (22) 400 50 50 

       604 272 425

centrum@monokl.pl

USŁUGI MEDYCZNE

   Badania diagnostyczne

   Badanie ciśnienia wewnątrzgałkowego w naszej przychodni bardzo często, podczas rutynowego badania wzroku wykonuje się pomiar ciśnienia wewnątrzgałkowego, którego poziom zależy od równowagi pomiędzy wytwarzaniem, a odpływem cieczy wodnistej oka. Ciśnienie w gałce ocznej bada się metodami kontaktowymi i bezkontaktowymi.

   W metodach bezkontaktowych stosuje się w aparatach podmuch powietrza, przez który spłaszczana jest część centralna rogówki. Wartość ciśnienia wyliczana jest na podstawie czasu potrzebnego do spłaszczenia powierzchni rogówki (dokonuje się kilkukrotnego pomiaru uzyskując wynik uśredniony). Gwałtowny podmuch powietrza wywołuje często u badanych odruch napinania mięśnia okrężnego oka i przymykanie powieki powodując tym samym zawyżony pomiar ciśnienia wewnątrzgałkowego.

   W metodach kontaktowych pomiaru ciśnienia śródgałkowego najczęściej zastosowanie mametoda aplanacyjna, a jednym z aparatów uznanych za najdokładniejsze jest tonometr aplanacyjny Goldmana. W tonometrze aplanacyjnym powierzchnia spłaszczenia rogówki jest stała, a wysokość ciśnienia śródgałkowego określa siła użyta do jej spłaszczenia. Badanie wykonuje się za pomocą lampy szczelinowej, przykładając do rogówki (wcześniej znieczulonej i zabarwionej fluoresceiną) końcówkę tonometru.

   Na pomiary ciśnienia śródgałkowego wykonywane większością aparatów ma wpływ grubość rogówki- znacznie zwiększona powoduje zawyżanie dokonywanych pomiarów, a znacznie zmniejszona niż standardowa powoduje zaniżanie dokonywanych pomiarów. Pomiary te mogą być zawyżone lub zaniżone od 1 do nawet 6-7 mm. Stąd tak ważną informacją jest jaką grubość rogówki ma dany pacjent.

   Prawidłowe ciśnienie wewnątrz gałkowe u osób zdrowych mieści się w zakresie 10–21 mm Hg.Ciśnienie wewnątrzgałkowe zmienia się w ciągu doby. Fizjologicznie wahania ciśnienia mogą wynosić od 2 do 6 mmHg. Najwyższe wartości ciśnienia wewnątrzgałkowego obserwuje się nad ranem. Aby ocenić skuteczność terapii obniżającej ciśnienie, wykonuje się tzw. krzywą dobową ciśnienia,polegającej na wykonaniu wielokrotnych pomiarów w ciągu doby. Duże dobowe wahania ciśnienia woku mają wpływ na powstawanie mroczków w polu widzenia.Wszelkie odstępstwa od normy wymagają konsultacji okulistycznej. Szczególnie groźne może okazać się podwyższone ciśnienie wewnątrzgałkowe, które często wiąże się z jaskrą. Niskie ciśnienie może występować miedzy innym w:

• stanach zapalnych naczyniówki,

• cukrzycy

   Podwyższone ciśnienie śródgałkowe nie daje najczęściej żadnych objawów i dolegliwości, a może łączyć się z poważnymi konsekwencjami, dlatego bardzo ważne jest odpowiednio wczesne jego wykrycie i regularne monitorowanie.

   Badanie ciśnienia wewnątrzgałkowego

    Posiew bakteriologiczny z oka,czyli wymaz z oka jest to badanie na obecność flory bakteryjnej, pierwotniaków i grzybów, które może być przyczyną stanów zapalnych w obrębie oka. Wymaz z worka spojówkowego jest zabiegiem szybkimi bezbolesnym. Polega na pobraniu na specjalną bagietkę materiału który chcemy zbadać,umieszczeniu go w probówce z pożywką transportową oraz oddaniu do badania mikrobiologicznego.

   Podczas badania mikrobiologicznego prowadzi się kilkudniową hodowlę pobranej flory oraz następnie oznacza rodzaj wyhodowanego drobnoustroju oraz jego wrażliwość na różne leki. W związku z procedurą prowadzenia hodowli i oznaczaniem lekowrażliwości na wynik badania trzeba czekać od kliku do kilkunastu dni.

     Bakteryjne zapalenie spojówek jest, obok zapalenia alergicznego, najczęstszą chorobą spojówek u dorosłych.

    Wymaz z worka spojówkowego najczęściej wykonuje się w przypadku:

• zapalenia spojówki

• zapalenia worka spojówkowego

• zapalenia kanalików łzowych

• zapalenia i owrzodzenia rogówki

   Posiew bakteriologiczny z oka

   Perymetria jest metodą badania pola widzenia przy pomocy specjalnego aparatu , zwanego polomierzem. Badanie polega na określeniu obszaru widzianego nieruchomym okiem. Badanie może wykazać ewentualne ubytki w polu widzenia, które najczęściej są wynikiem zmian chorobowych samej siatkówki lub przerwania łączności dróg doprowadzających bodźce do ośrodków wzrokowych w mózgowiu. Badanie jest bezbolesne, kontaktowe i trwa od kilku do kilkunastu minut.
 

Wskazania do badania pola widzenia:

• jaskra

• choroby układu nerwowego

• odwarstwienie siatkówki

   Badanie nie wymaga żadnych wcześniejszych przygotowań, ale jest niezbędna konsultacja okulistyczna i w razie konieczności skorygowanie ostrości widzenia.

   Badanie może być wykonane tylko u osoby współpracującej z badającym. Oko niebadane musi być zamknięte lub przysłonięte. Pacjent siedzi przed perymetrem (zwanym inaczej polomierzem) z unieruchomioną głową (broda i czoło są podparte), obserwując cały czas centralną część perymetru (warunek bezwzględny poprawnego wykonania badania). W innym miejscu półkulistej czaszy perymetru pojawia się punkcik świetlny stały lub poruszający się południkowo i w momencie, gdy ten punkt zostanie zauważony przez badanego, jest on zaznaczany. W obrębie pola widzenia można również stwierdzić obecność tak zwanej plamki ślepej odpowiadającej obecności tarczy nerwu wzrokowego.
   Ze względu na konieczność współpracy z badającym wykonanie pola widzenia nie jest wskazane u dzieci,
osób z niedostatkami intelektualnymi i u osób starszych z zaburzeniami orientacji.

   Pole widzenia - perymetria