©Centrum Medyczno-Optyczne Monokl 2018

ul. Barska 3

02-315 Warszawa

tel. (22) 400 50 50 

       604 272 425

centrum@monokl.pl

USŁUGI MEDYCZNE

   Badania diagnostyczne

      W Centrum Optyczno-Medycznym Monokl dysponujemy jednym z najnowocześniejszych aparatów USG, który z dużą rozdzielczością i co za tym idzie dokładnością ocenia długość i wszystkie zmiany patologiczne, które mogą się znaleźć w obrębie gałki ocznej takie jak np.: odwarstwienie siatkówki (ablacja), rozwarstwienie siatkówki, otwory i przedarcia siatkówki, zmiany pourazowe,nowotworowe, zmiany w obrębie ciała szklistego, naczyniówki.Badanie to w wielu wypadkach pomaga podjąć decyzję co konieczności wykonania fotokoagulacji laserowej zabezpieczającej siatkówki czy interwencji chirurgicznej. Jest badaniem które powinno być wykonane w przypadku nieprzezierności ośrodków optycznych czy braku dobrej współpracy pacjenta podczas badania okulistycznego. USG gałki ocznej umożliwia również ocenę struktur anatomicznych w obrębie oczodołu.Wskazania do wykonania USG oka:

• diagnostyka odwarstwienia siatkówki

• diagnostyka rozwarstwienia siatkówki

• diagnostyka mętów w ciele szklistym

• diagnostyka ciał obcych wewnątrz gałkowych

• pomiar długości gałki ocznej

• diagnostyka guzów wewnątrzgałkowych

• diagnostyka wylewów krwi do gałki ocznejbadanie tylnego odcinka oka w stanach zapalnych oraz krwotokach

• diagnostyka zmian proliferacyjno-krwotocznych w cukrzycy i stanach pourazowych

• diagnostyka wysiękowo-krwotocznych postaci zwyrodnienia plamki

• ocena grubości mięśni gałkoruchowych w oftalmopatii tarczycowej

• diagnostyka guzów twardówki

   USG gałki ocznej

   Badanie ciśnienia wewnątrzgałkowego w naszej przychodni bardzo często, podczas rutynowego badania wzroku wykonuje się pomiar ciśnienia wewnątrzgałkowego, którego poziom zależy od równowagi pomiędzy wytwarzaniem, a odpływem cieczy wodnistej oka. Ciśnienie w gałce ocznej bada się metodami kontaktowymi i bezkontaktowymi.

   W metodach bezkontaktowych stosuje się w aparatach podmuch powietrza, przez który spłaszczana jest część centralna rogówki. Wartość ciśnienia wyliczana jest na podstawie czasu potrzebnego do spłaszczenia powierzchni rogówki (dokonuje się kilkukrotnego pomiaru uzyskując wynik uśredniony). Gwałtowny podmuch powietrza wywołuje często u badanych odruch napinania mięśnia okrężnego oka i przymykanie powieki powodując tym samym zawyżony pomiar ciśnienia wewnątrzgałkowego.

   W metodach kontaktowych pomiaru ciśnienia śródgałkowego najczęściej zastosowanie mametoda aplanacyjna, a jednym z aparatów uznanych za najdokładniejsze jest tonometr aplanacyjny Goldmana. W tonometrze aplanacyjnym powierzchnia spłaszczenia rogówki jest stała, a wysokość ciśnienia śródgałkowego określa siła użyta do jej spłaszczenia. Badanie wykonuje się za pomocą lampy szczelinowej, przykładając do rogówki (wcześniej znieczulonej i zabarwionej fluoresceiną) końcówkę tonometru.

   Na pomiary ciśnienia śródgałkowego wykonywane większością aparatów ma wpływ grubość rogówki- znacznie zwiększona powoduje zawyżanie dokonywanych pomiarów, a znacznie zmniejszona niż standardowa powoduje zaniżanie dokonywanych pomiarów. Pomiary te mogą być zawyżone lub zaniżone od 1 do nawet 6-7 mm. Stąd tak ważną informacją jest jaką grubość rogówki ma dany pacjent.

   Prawidłowe ciśnienie wewnątrz gałkowe u osób zdrowych mieści się w zakresie 10–21 mm Hg.Ciśnienie wewnątrzgałkowe zmienia się w ciągu doby. Fizjologicznie wahania ciśnienia mogą wynosić od 2 do 6 mmHg. Najwyższe wartości ciśnienia wewnątrzgałkowego obserwuje się nad ranem. Aby ocenić skuteczność terapii obniżającej ciśnienie, wykonuje się tzw. krzywą dobową ciśnienia,polegającej na wykonaniu wielokrotnych pomiarów w ciągu doby. Duże dobowe wahania ciśnienia woku mają wpływ na powstawanie mroczków w polu widzenia.Wszelkie odstępstwa od normy wymagają konsultacji okulistycznej. Szczególnie groźne może okazać się podwyższone ciśnienie wewnątrzgałkowe, które często wiąże się z jaskrą. Niskie ciśnienie może występować miedzy innym w:

• stanach zapalnych naczyniówki,

• cukrzycy

   Podwyższone ciśnienie śródgałkowe nie daje najczęściej żadnych objawów i dolegliwości, a może łączyć się z poważnymi konsekwencjami, dlatego bardzo ważne jest odpowiednio wczesne jego wykrycie i regularne monitorowanie.

   Badanie ciśnienia wewnątrzgałkowego

    Posiew bakteriologiczny z oka,czyli wymaz z oka jest to badanie na obecność flory bakteryjnej, pierwotniaków i grzybów, które może być przyczyną stanów zapalnych w obrębie oka. Wymaz z worka spojówkowego jest zabiegiem szybkimi bezbolesnym. Polega na pobraniu na specjalną bagietkę materiału który chcemy zbadać,umieszczeniu go w probówce z pożywką transportową oraz oddaniu do badania mikrobiologicznego.

   Podczas badania mikrobiologicznego prowadzi się kilkudniową hodowlę pobranej flory oraz następnie oznacza rodzaj wyhodowanego drobnoustroju oraz jego wrażliwość na różne leki. W związku z procedurą prowadzenia hodowli i oznaczaniem lekowrażliwości na wynik badania trzeba czekać od kliku do kilkunastu dni.

     Bakteryjne zapalenie spojówek jest, obok zapalenia alergicznego, najczęstszą chorobą spojówek u dorosłych.

    Wymaz z worka spojówkowego najczęściej wykonuje się w przypadku:

• zapalenia spojówki

• zapalenia worka spojówkowego

• zapalenia kanalików łzowych

• zapalenia i owrzodzenia rogówki

   Posiew bakteriologiczny z oka

Angiografia to badanie które ocenia krążenie naczyniówkowo- siatkówkowe i w związku z tym dajemożliwość rozpoznawania chorób siatkówki i częściowo naczyniówki. Polega ono na dożylnym podaniubarwnika – soli sodowej fluoresceiny i wykonaniu następnie serii zdjęć dna oka.

   Angiografia

      Angiografia fluoresceinowa, jest badaniem uzupełniającym i jej celem jest ułatwienie postawienia rozpoznania, a nie zastąpienie całokształtu badań klinicznych. Na jakość badania wpływ ma szereg różnych czynników: szerokość źrenic, przezierność ośrodków optycznych (rogówki, soczewki, ciała szklistego).

Angiografia fluoresceinowa umożliwia:

• Ocenę krążenia siatkówkowe-naczyniówkowego, z uwidocznieniem cech niewidocznych w tradycyjnym badaniu oftalmoskopowym (wziernikowym)

• Ocenę stanu funkcjonalnego naczyń siatkówki i ich szczelności

• Sprawdza obecność uszkodzeń siatkówki i częściowo naczyniówki wynikających ze zmian zwyrodnieniowych lub zapalnych

• Sprawdza obecność anomalii naczyń, patologii naczyniowych powstających w przebiegu chorób siatkówki, np. powikłań ocznych w cukrzycy

• Ocenę stosowanej terapii, np. fotokoagulacji laserowej.

Jak się przygotować do badania?

     Przed badaniem lekarz zbiera wywiad pytając czy badany nie jest alergikiem. Przed badaniem należy być na czczo, a przynajmniej kilka godzin po lekkim posiłku. Badanie wykonuje się przy źrenicach maksymalnie rozszerzonych kroplami, które przez około 4 godziny pogarszają widzenie i mogą powodować światłowstręt.

Opis Badania Wykonywanego Przez Lekarza

     Badanie wymaga rozszerzenia źrenic. Aby uzyskać najlepszy wynik wymagana jest pełna współpraca ze strony pacjenta, który podczas badania powinien się siedzieć nieruchomo patrząc w wyznaczonym przez badającego kierunku. Najczęściej ustawienie oka ułatwia dodatkowe czerwone światełko ustawione przed drugim okiem. Unikać należy poruszania głową, okiem, zmian pozycji ciała. Czas w którym wykonać należy większość zdjęć, jest bardzo krótki i zawiera się w okresie do około kilku minut.

     Ryzyko powikłań po podaniu dożylnym barwnika jest stosunkowo niewysokie. Najczęściej zdarza się uczucie nudności (krótko po podaniu preparatu), lecz objaw ten zwykle szybko ustępuje samoistnie.U niektórych pacjentów wystąpić może pokrzywka, świąd skóry, niewielka duszność. Objawemnaturalnym, jest przejściowe olśnienie, wywołane światłem lampy błyskowej. Przez kilkanaście godzin po badaniu, utrzymywać się może zażółcenie powłok skórnych i spojówek oraz ciemne zabarwienie moczu (preparat ulega powolnej eliminacji poprzez wydalenie przez nerki).

Przeciwwskazania

     Nie jest zalecane wykonywanie badania u kobiet w ciąży i karmiących, a także u pacjentów po przebytym świeżym zawale mięśnia sercowego. Jeżeli u badanego pacjenta występują cechy niewydolności nerek, wskazane jest przed badaniem angiograficznym przeprowadzenie konsultacji nefrologicznej.

   Angiografia fluoresceinowa

   Angiografia indocyjaninowa, to badanie pozwalające na ocenę naczyniówki gałki ocznej. Jest wykonywana rzadziej niż angiografia fluoresceinowa, głównie w przypadkach trudnych diagnostycznie zwyrodnień siatkówki, degeneracji plamki żółtej, zapaleń i guzów. Badanie polega na dożylnym podaniu kontrastu – zieleni indocyjaninowej i następnie wykonaniu serii zdjęć.
     Angiografia indocyjaninowa jest badaniem bezpiecznym, a poważne powikłania po podaniu kontrastu zdarzają się bardzo rzadko, w 1 na 333 000 przypadków.

Informacje dla pacjenta

• Przeciwwskazaniem do wykonania tego badania to uczulenie na jod, osoby z ciężkim wywiadem uczuleniowym powinny mieć wykonane badanie na terenie szpitala.

• Badanie wraz z przygotowaniem trwa około półtorej godziny.

• Wykonanie angiografii wymaga podania kropli rozszerzających źrenicę, których działanie utrzymuje się do 3 godzin po podaniu i w tym czasie odradza się kierowanie pojazdami.

• U około 0,15% pacjentów zdarzają się łagodne reakcje uczuleniowe takie jak pokrzywka, wysypki, plamy skórne.

• Możliwe są obrzęki i łagodne stany zapalne pojawiające się w miejscu wkłucia dożylnego.

   Angiografia indocyjaninowa

   OCT to optyczna koherentna tomografia jest nowoczesną bezkontaktową techniką obrazowania zmian na dnie oka, która umożliwia otrzymanie precyzyjnych przekrojów warstw siatkówki. Technika ta umożliwia uwidocznić najmniejsze zmiany w siatkówce, dając możliwość analizy przekrojów siatkówki i analizy obrazu trójwymiarowego przyczyniając się do wczesnej diagnostyki chorób oczu.

Wskazania do badania OCT:

• wszystkie choroby siatkówki okolicy plamkowej (AMD – zwyrodnienie plamki związanej z wiekiem)

• błony nasiatkówkowe

• obrzęk plamki

• otwór w plamce

• trakcje szklistkowo-siatkówkowe

• błona podsiatkówkowa(CNV)

• retinopatia cukrzycowa

• centralna retinopatia surowicza

   Badanie jest nieinwazyjne i w zasadzie nie wymaga rozszerzenia źrenicy. Można je wykonywać także u osób cierpiących na alergie, niewydolność krążenia i u kobiet ciężarnych. Nie są potrzebne żadne inne przygotowania do badania. Prosimy o powstrzymanie się od makijażu okolic oczu.

   Podczas badania pacjent patrzy nieruchomo we wskazany przez lekarza punkt, od czasu do czasu powstrzymując się tylko od mrugania. Badanie OCT może być wielokrotnie powtarzane.

   OCT - optyczna koherentna tomografia

      Badanie śródbłonka rogówki polega, na analizie komórek śródbłonka rogówki – bada ich ilość, rozmiar,wielkość, gęstość i kształt. Badanie wykonuje się mikroskopem spekularnym, który komputerowo zlicza ilość komórek śródbłonka oraz wykonuje pomiar grubości rogówki – pachymetrię.
      Badanie jest szybkie, bezbolesne, nieinwazyjne i bezdotykowe. Badania komórek śródbłonka są wykonywane w diagnostyce schorzeń rogówki oraz przed planowanymi niektórymi zabiegami chirurgicznymi.

      W skład oceny morfometrycznej wchodzą:

• ilość badanych komórek

• średni rozmiar analizowanych komórek śródbłonka

• gęstość analizowanych komórek śródbłonka prezentowana jako liczba komórek na 1 mm kwadratowy

• zmienność współwystępowania komórek wyprowadzona z podziału średniego rozmiaru przez rozmiar standardowy

• rozmiar największej i najmniejszej komórki

   Badanie śródbłonka rogówki

   Komputerowa keratometria to badanie kształtu rogówki. Podczas tego badania tworzona jest barwna mapa rogówki, która jest zobrazowaniem lokalnych krzywizn rogówki oka. Dzięki pomiarom topograficznym rogówki można zdiagnozować następujące nieprawidłowości takie jak
deformacje rogówki (powstałe w wyniku urazu lub po zabiegach) astygmatyzm czy stożek rogówki. Metoda badania bardzo przydatna w chirurgii refrakcyjnej oraz w przypadku stożka rogówki.
    Topografia rogówki jest badaniem niezbędnym w wykrywaniu i ocenie tzw. stożka rogówki, szczególnie zaś w diagnostyce jego postaci wczesnych, zanim jeszcze wystąpią objawy kliniczne. Badanie to konieczne jest przed wykonaniem zabiegów laserowych na rogówce, laserowej korekcji wad wzroku, przy doborze soczewek kontaktowych korygujących duży astygmatyzm. Mapy rogówki wykorzystywane są także do obliczania mocy soczewki wewnątrzgałkowej, wszczepianej do oka w trakcie operacji usunięcia zaćmy.
      Na podstawie uzyskanych informacji z topografii rogówki możliwa jest także ocena symulacji przylegania soczewek kontaktowych do oka.
    Prawidłowy film łzowy oraz dobre zaopatrzenie w tlen rogówki to główne wymagania gwarantujące komfortowe noszenie soczewek kontaktowych – dlatego badanie topografii rogówki wraz z badaniem filmu łzowego jest badaniem niezbędnym przy doborze tego rodzaju korekcji.

   Topografia (mapa) rogówki oka

   Pachymetria, to badanie centralnej grubości rogówki. Badanie to ma podstawowy wpływ na ocenę wartości ciśnienia wewnątrzgałkowego.

Dlaczego należy wykonywać pachymetrię rogówki?
    Pomiar ciśnienia wewnątrzgałkowego jest obarczony błędem wynikającym z grubości rogówki, wynika to z faktu, że u osób o rogówce o większej grubości niż średnia populacyjna, wartości ciśnienia wewnątrzgałkowego mogą być zawyżone, a u pacjentów o cienkiej rogówce, wartości ciśnienia są sztucznie zaniżone.
   Dlatego też w celu dokładnego określenia wartości ciśnienia wewnątrzgałkowego należy wykonać pachymetrię. Badanie jest szybkie, całkowicie bezdotykowe i nie wymaga podania znieczulenia.
      Pachymetria jest podstawowym badaniem u pacjenta z rozpoznaną jaskrą, jak i z tzw. podejrzeniem jaskry. W obu przypadkach powinna być przeprowadzona obowiązkowo.

Wskazania do wykonania pachymetrii:

• ocena grubości rogówki u chorych na jaskrę i z nadciśnieniem ocznym

• diagnostyka przed zabiegami chirurgicznymi na rogówce

• diagnostyka stożka rogówki i innych schorzeń rogówki

• ocena prawidłowego przylegania do rogówki soczewek kontaktowych

   Pachymetria 

   Perymetria jest metodą badania pola widzenia przy pomocy specjalnego aparatu , zwanego polomierzem. Badanie polega na określeniu obszaru widzianego nieruchomym okiem. Badanie może wykazać ewentualne ubytki w polu widzenia, które najczęściej są wynikiem zmian chorobowych samej siatkówki lub przerwania łączności dróg doprowadzających bodźce do ośrodków wzrokowych w mózgowiu. Badanie jest bezbolesne, kontaktowe i trwa od kilku do kilkunastu minut.
 

Wskazania do badania pola widzenia:

• jaskra

• choroby układu nerwowego

• odwarstwienie siatkówki

   Badanie nie wymaga żadnych wcześniejszych przygotowań, ale jest niezbędna konsultacja okulistyczna i w razie konieczności skorygowanie ostrości widzenia.

   Badanie może być wykonane tylko u osoby współpracującej z badającym. Oko niebadane musi być zamknięte lub przysłonięte. Pacjent siedzi przed perymetrem (zwanym inaczej polomierzem) z unieruchomioną głową (broda i czoło są podparte), obserwując cały czas centralną część perymetru (warunek bezwzględny poprawnego wykonania badania). W innym miejscu półkulistej czaszy perymetru pojawia się punkcik świetlny stały lub poruszający się południkowo i w momencie, gdy ten punkt zostanie zauważony przez badanego, jest on zaznaczany. W obrębie pola widzenia można również stwierdzić obecność tak zwanej plamki ślepej odpowiadającej obecności tarczy nerwu wzrokowego.
   Ze względu na konieczność współpracy z badającym wykonanie pola widzenia nie jest wskazane u dzieci,
osób z niedostatkami intelektualnymi i u osób starszych z zaburzeniami orientacji.

   Pole widzenia - perymetria

   Badanie dna oka dostarcza informacji nie tylko o tym, w jakiej kondycji są nasze oczy, ale również wiele mówi na temat funkcjonowania całego organizmu. Przed badaniem stosuje się krople rozszerzające źrenicę (przez około 4 godziny występuje pogorszenie widzenia i światłowstręt). Pacjent siada przed aparatem z głową opartą nieruchomo na specjalnej podpórce. Lekarz lub optometrysta wykonuje zdjęcie dna oka, czemu towarzyszy silny błysk światła. Badanie trwa zwykle od kilku do kilkunastu minut.
   Wskazaniem do wykonania badania jest, obiektywna rejestracja i obserwacja zmian na dnie oka: powikłań cukrzycy (retinopatia cukrzycowa), znamion barwnikowych (profilaktyka nowotworu złośliwego czerniaka - melanoma) jak również obserwacja tarczy nerwu wzrokowego (jaskra)
(w przypadku gdy rejestracja i monitorowanie nie jest możliwe za pomocą dodatkowych badań jak HRT, OCT czy GDX).
   Brak przeciwwskazań medycznych, z wyjątkiem oczu, w których nieprzejrzyste ośrodki optyczne uniemożliwiają zarówno oglądanie, jak i fotografowanie dna oka. Fotografia dna oka może być wykonywana u osób w każdym wieku, a także u kobiet ciężarnych. U małych dzieci ze względu na możliwość braku współpracy badanie wykonuje się rzadko. Badanie może być powtarzane wielokrotnie.

   Zdjęcie dna oka 

   Jonoforeza, polega na tym, że lekarstwo do chorego miejsca wprowadza się dzięki przepływowi prądu o stałym natężeniu. Jest skuteczna przy bólach stawów, kręgosłupa, nerwobólach, stanach zapalnych. Zaletą tej formy fizykoterapii jest fakt, że jest ona bezbolesna, nieinwazyjna.

   Ma również, choć rzadkie, zastosowanie w okulistyce przy leczeniu przeciwzapalnym i przeciwbólowym - głównie w zapaleniach błony naczyniowej.

   Jonoforeza